Η επίτευξη ιδανικής ισορροπίας στο χώρο, μεταξύ δροσιάς και ζέστης.
Με τον όρο Θερμική Άνεση, εκφράζουμε το πόσο άνετα αισθανόμαστε σε ένα χώρο σε συνάρτηση με τη θερμοκρασία των δομικών στοιχείων του και του αέρα.
Ο βαθμός αυτός καθορίζεται άμεσα από τη θερμοκρασία του αέρα, σε συνάρτηση με τη διαφορά θερμοκρασίας των τοίχων, της οροφής, των παραθύρων και του πατώματος, αλλά και του ποσοστού υγρασίας του χώρου. Κάθε μεταβολή στο συνδυασμό αυτών των στοιχείων δημιουργεί και μια άμεσα αντιληπτή μεταβολή στο δείκτη Θερμικής Άνεσης.
Ένα “θερμικά άνετο” δωμάτιο λοιπόν, έχει μια θερμοκρασία επιφανειών και αέρα που δεν διαφέρει περισσότερο από 2°C και κυμαίνεται μεταξύ 20°C και 22°C. Όσο μεγαλύτερη η θερμοκρασία των επιφανειών, τόσο μεγαλύτερος και ο βαθμός θερμικής άνεσης. Κατά συνέπεια, τα πάνελ υπέρυθρης θέρμανσης είναι ιδανικά για τη δημιουργία “θερμικά άνετων” χώρων, αφού εξασφαλίζουν διαφορά θερμοκρασίας ίση η μικρότερη των 2°C μεταξύ των επιφανειών του χώρου.
Στο αριστερό διάγραμμα μπορείτε να δείτε αναλυτικότερα την περιοχή θερμικής άνεσης που αφορά σε μια ευρύτερη ομάδα ατόμων, με διαφορετική ανοχή – αντίληψη της θερμοκρασίας. Για παράδειγμα λοιπόν, μπορείτε να δείτε πως εντός της λευκής ζώνης, οι πιθανές συνθήκες θερμικής άνεσης μπορούν να επιτευχθούν τόσο στην περίπτωση που ο αέρας και οι τοίχοι έχουν ίση θερμοκρασία (π.χ. 23°C), όσο και αν οι τοίχοι έχουν π.χ. θερμοκρασία 23°C και ο αέρας 19,5°C αντίστοιχα. Το ζητούμενο – και αυτό που επιτυγχάνει η Υπέρυθρη Θέρμανση – είναι η θερμοκρασία του αέρα, να μην υπερβαίνει αυτή των τοίχων, σε καμία περίπτωση.